عاملین انفجار دفتر نخست وزیری

عالیجناب سایه وحفظ مهره ها

موسوی خوئینی ها در سال 1364 به سمت دادستان کل انقلاب اسلامی منصوب شد و مسئله چالشی که در این زمان مطرح است پرونده انفجار دفتر نخست وزیری است که تا آن زمان با گذشت چندین سال به خاطر اعمال فشار ها همچنان به نتیجه نهائی نرسیده بود. وی از همان آغاز کار اعلام کرد که از نظر وی رسیدگی به این پرونده صرفا اهداف سیاسی دارد اما پس از استماع نظرات مخالفین بالاجبار دستور رسیدگی به پرونده را صادر نمود. در همین راستا خسرو تهرانی و حسن کامران دستگیر و بازجوئی از آنها آغاز گردید . در این بین تقی محمدی از متهمین پرونده که اطلاعات خوبی را در اختیار بازجوی خود گذاشته بود ، قبل از آنکه اقاریر خود را مکتوب کند ، به طرز مشکوکی در بازداشتگاه خودکشی نمود. خوئینی ها پس از دریافت گزارش خودکشی تقی محمدی مسئولین پرونده را تحت فشار گذاشت که " وضعیت به این صورت زیاد قابل دوام نیست ".

در ادامه نیاز به بازجوئی از سعید حجاریان و بهزاد نبوی به خوئینی ها اعلام گردید ؛ اما وی در یک موضع گیری بسیار تند دوباره ادعای سیاسی بودن این ماجرا را مطرح کرده و می گوید : " شما قصد دارید سازمان مجاهدین انقلاب را محاکمه کنید " و این که " اجازه نخواهم داد آقای بهزاد نبوی را به اینجا بیاورید ، شما می خواهید همه مسئولین را دستگیر کنید ، خودم از وی تحقیق می کنم ". جالب آنکه علیرغم اصرار خوئینی ها به تعجیل در کار ، چهار کیفر خواستی که به او تحویل می شود به دادگاه ارجاع نمی گردد.

نبوی وحجاریان

در این میان از سوی یکی از مطلعین اطلاعات جالبی ارائه می گرددکه با در میان گذاشتن آن با متهمین ، موارد بسیار مهمی کشف می گردد. این اقدام موجب عصبانیت خوئینی ها شده و می گوید " دستور من این بود که تحقیق نکنید ، به چه علت تحقیق کرده اید ؟ "

سپس بحث وی با عوامل پرونده به جائی می رسد که ادعا می کند این اطلاعات را همه مسئولین از اول می دانستند و شما بیهوده طولش می دهید . او در پاسخ به اینکه شما هم از اول می دانستید؟ جواب مثبت می دهد و پس از آنکه توضیح داده می شود این مطالب در جلسات مکرر با مسئولین قضائی همچون شهید ربانی املشی ، صانعی ، رئیس جمهور و رئیس مجلس و ... بررسی شده و هیچ یک چنین چیزهائی را نمی دانسته اند واگر شما می دانستید چرا زودتر نگفتید که زودتر به نتیجه برسیم ، خوئینی ها حرف قبلی خود را پس می گیرد و می گوید : " من گفتم فرض کنیم مسئولین می دانسته اند ، به هر حال این تحقیقات شما فقط به درد تاریخ نویسی می خورد ! و ما بیهوده تعدادی را بازداشت نموده ایم ! من از اول می دانستم که هیچ چیز نیست منتها گفتم که شماها برسید و معلوم شود که چیزی نیست وآن وقت گریبان شماها را بگیرم و بگویم که همین ها بودند که به مسئولین تهمت می زدند. "

او سپس دستور می دهد متهمین کنار هم باشند که علی رغم توضیح در این خصوص که موارد اتهامی اینها یکی است و هنوز تحقیقات تمام نشده و دادگاه نیز در پیش است و این امر می تواند باعث تبانی شده و در روند رسیدگی اخلال ایجاد کند ، او تأکید می کند که دستورش همان شب انجام گرددکه این امر موجب اعلام استعفای مسئولین پرونده می شود ؛ در نتیجه با کناره گیری مسئولین وقت پرونده به علت سلب استقلال قضائی از آنها ، پرونده ای که به دلیل کارشکنی های مکرر نزدیک به پنج سال طول کشیده بود ، سرانجام متوقف گردید.

حجاریان و نبوی

موسوی خوئینی ها خواستار آزادی متهمین با قرار وثیقه و تأمین می گردد که با توجه به محرز بودن جرم ، جز درباره 2 تن از متهمین محقق نمی گردد . سپس آقای خوئینی ها به عنوان دادستان کل از آقای رئیسی می خواهد رسما اعلام کند که پرونده مختومه شده اما آقای رئیسی زیر بار نمی رود و خوئینی ها می گوید « تواعلام نمی کنی من اعلام می کنم» فردای آن روز روزنامه های تهران اطلاعیه ای را به نقل از روابط عمومی دادستانی کل کشور با همان مضمون مورد علاقه خوئینی ها درج نمودند و اینگونه این پرونده با مساعدت موسوی خوئینی ها و دیگر همفکران نبوی و حجاریان مختومه می شود .