احساس لذت در نماز، یک سری مقدمات خارج از نماز دارد و یک سری مقدمات در خود نماز.
آنچه پیش از نماز و در خارج از نماز باید مورد ملاحظه باشد و عمل شود، این است که انسان گناه نکند و قلب را سیاه و دل را تیره نکند و معصیت، روح را مکدر می کند و نورانیت دل را می برد؛ و در هنگام خود نماز نیز انسان باید زنجیر و سیمی دور خود بکشد تا غیر خدا داخل نشود، یعنی فکرش را از غیر خدا منصرف کند و توجهش با غیر خدا مشغول نشود؛ و اگر به طور غیر اختیاری توجهش به جایی منصرف شد، به محض التفات پیدا کردن باید قلبش را از غیر خدا منصرف کند.
آیت الله بهجت رضوان الله
بدان که هر چیزی از عمل تو تابع نماز توست.
بر شما باد به محافظت بر نمازهای پنج گانه در اولین وقت های آنها و بر شما باد روی نمودن و توجه تام به سوی خدای تعالی.
همین نماز را که ما با تهدید به چوب و تازیانه و عقوبت جهنمی شدن در صورت ترک آن، انجام می دهیم؛ آقایان می فرمایند:"از همه چیز لذیذتر است"
نماز جامی است الذلذایذ که چنین خمری خوش گوار در عالم وجود نیست.