وظیفه ایمانی...

وظیفه انقلابی !!

به نظر می رسد هاشمی رفسنجانی در مواجهه با رخدادهای سیاسی و اجتماعی ، حفظ جایگاهش در آرایش نخبگان نظام را بر وظیفه ایمانی و انقلابی ترجیح می دهد . لذا بالحاظ کردن این مسئله در هنگام تصمیم گیری ، معمولا از اتخاذ مواضع صریح و مرزبندی های روشن می پرهیزد . شخصیت منعطف فراجناحی هاشمی وی را قادر می سازد تا به اقتضای شرائط سیاسی کشور تغییر روش داده و در صورت لزوم حتی با جریانی که چندی پیش سنگین ترین عملیات تخریب را علیه وی به اجرا گذاشته بود ، برای تحقق یک هدف واحد و شکست جریان رقیب موتلف شود.

هاشمی علی الخصوص در مواقع بروز بحران های سیاسی تاکتیک سکوت ، عدم موضع گیری شفاف ، اظهارنظرهای مبهم و چندپهلو و قرار گرفتن در سایه را دنبال می کند و به انتظار روشن شدن فضا می نشیند تا بدین ترتیب هم مانع سوختن کارت های برنده اش گرددوهم بتواند حرکت های بعدی خود را متناسب با آرایش جدید قدرت طراحی نماید . در فرآیند فتنه پس از انتخابات 88 نیز شاهد همین تاکتیک توسط سیاستمدار مصلحت اندیش بودیم .