مصلحت اندیشی ..

تفاوت بنیادین  !!

اگر مصلحت اندیشی و عمل گرائی هاشمی را با رویکرد ایدئولوژیک و تکلیف محور مقام معظم رهبری مقایسه نماییم ، نتایج معناداری به دست خواهد آمد که در فهم تفاوت بنیادین این دو نگرش مؤثر خواهد بود .

رهبر انقلاب در جمع اعضای مجلس خبرگان رهبری می فرمایند :

بعضی ها در فضای فتنه ، این جمله « کن فی الفتنه کابن اللبون لاظهر فیرکب ولاضرع فیحلب »را بد می فهمند و خیال می کنند معنایش این است که وقتی فتنه شد و اوضاع مشتبه شد ، بکش کنار ! اصلا در این جمله این نیست که «بکش کنار ». این معنایش این است که به هیچ وجه فتنه گر نتواند از تو استفاده کند ؛ از هیچ راه .« لاظهر فیرکب و لاضرع فیحلب »نه بتواند سوار بشود ، نه بتواند تو را بدوشد .مراقب باید بود ...

این کنار کشیدن ، خودش همان ضرعی است که یحلب ؛ همان ظهری است که یرکب !ً گاهی سکوت کردن ، کنار کشیدن ، حرف نزدن ، خودش کمک به فتنه است . در فتنه همه بایستی روشنگری کنند ؛ همه بایستی بصیرت داشته باشند.

بیانات معظم له در دیدار با اعضای مجلس خبرگان مورخه 2/7/1388

همچنین در دیدار دانشجویان و جوانان قم اظهار می دارند :

گاهی بصیرت هم وجود دارد ، اما درعین حال خطا واشتباه ادامه پیدا می کند که گفتیم بصیرت شرط کافی برای موفقیت نیست ، شرط لازم است . در اینجا عواملی وجود دارد ؛ یکی اش مسئله نبود عزم و اراده است . بعضی ها حقائقی را می دانند ، اما برای اقدام تصمیم نمی گیرند ؛ برای اظهار تصمیم نمی گیرند ؛ برای ایستادن در موضع حق و دفاع از حق تصمیم نمی گیرند . البته این تصمیم نگرفتن هم عللی دارد :

گاهی عافیت طلبی است ، گاهی تنزه طلبی است ، گاهی هوای نفس است ، گاهی شهوات است ، گاهی ملاحظه منافع شخصی خود است ،گاهی لجاجت است .یک حرفی را زده است ، می خواهد پای حرف بایستد ، به خاطر اینکه ننگش می کند از حرف خودش برگردد...

این به خاطر همین عوامل است ؛ هواهای نفسانی ، شهوات نفسانی ،غرق شدن در مطالبات مادی . عامل اصلی اینها غفلت از ذکر پروردگار ، غفلت از وظیفه ، غفلت از مرگ ، غفلت از قیامت است ؛ اینها موجب می شود که به کلی صدوهشتاد درجه جهت گیری شان عوض شود .

بیانات معظم له در دیدار با دانشجویان و جوانان قم 4/8/1389